သမုဒရာထဲရွိတိုင္းျပည္ၾကီးျမတ္စြာဘုရားသခင္ ပရိနိဗာန္ စံလြန္ေတာ္မူျပီးစ အခ်ိန္အခါမွစ၍ ေပၚေပါက္လ်က္၇ွိေသာ စကားရပ္မ်ားမွာ
ကံ့ေကာ္ေတာဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ စကားတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ေလသည္။
ေရွးသေရာအခါ၌ ေကာတုန္တရစ္တိုင္းဟုူ၍ တုိင္းၾကီးတစ္တိုင္းမွာ ထင္ရွားစြာရွိခဲ့ေလသည္။
၄င္းတိုင္းဧ။္ အက်ယ္အ၀န္းမွာ ေရွ႔ဘက္သို႔ ေမာ္တင္စြန္းအထိႏွင့္ အေနာက္ဘက္သို႔ ဘဂၤလားေအာ္အထိ
က်ယ္ျပန္႔ေလသည္။ အဆိုပါတိုင္းျပည္တြင္ မဒၵရာဇ္မင္းၾကီး စိုးစံအုပ္ခ်ဳပ္ျပီး သားေတာ္(၃)ပါး
ထြန္းကားလ်က္ရွိေလသည္။ ၄င္းတို႔ မွာ ေနာင္ေတာ္ၾကီး၊ေနာင္ေတာ္ေလးႏွင့္ အာ၀ ဟူ၍ အသီးသီး
ေခၚတြင္ၾကေလ၏။ အခါတစ္ပါးေသာေန႔၌ ဘခမည္းေတာ္ မဒၵရာဇ္မင္းၾကီး နတ္ရြာလားေလေသာ္ သားၾကီးျဖစ္ေသာ
ေနာင္ေတာ္ၾကီးမင္းသားအား ထီးနန္းရိပ္ရာ အပ္ႏွင္းၾကေလသည္။ ညီေတာ္ အလတ္ ေနာင္ေတာ္ေလးက
အိမ္ေရွ႔စံအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ညီေတာ္ အာ၀မင္းသားအား စစ္သူၾကီးရာထူးျဖင့္ အသီးသီးေ၀မွ်
အုပ္ခ်ဳပ္ ၾကေလသည္။ ထုိသို႔ ညီေနာင္(၃)ဦး စီးမံအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနၾကစဥ္ အတြင္း ျပည့္ရွင္မင္းျဖစ္ေသာ
ေနာင္ေတာ္ၾကီးသည္ ဥပုသ္ေဆာင္၀င္လိုလွေသာ အာသီသစိတ္ ျပင္းထန္လာသျဖင့္ ညီေတာ္လတ္ျဖစ္သည့္
ေနာင္ေတာ္ေလး အိမ္ေရွ့မင္း သားအား ဆံုးမၾသ၀ါဒေပးျပီး နန္းရပ္ထီးျဖဴ အပ္ႏွင္းေတာ္မူျပီး
ေတာအရပ္သို႔ ထြက္ခြာသြားေတာ္မူေလသည္။ ထုိသုိ႔ ေနာင္ေတာ္ၾကီးဘုရားေတာထြက္၍ ႏွစ္လမ်ား
အတန္ၾကာေညာင္းေလေသာ္ ျပည့္ရွင္မင္းေနာင္ေတာ္ေလးသည္လည္း အစ္ကိုေနာင္ေတာ္ၾကီးနည္းတူပင္
အညရ၀ါသီ ေတာရပ္ မွီးေလေတာ့သတည္း။ ထီးနန္းအရိပ္အရာအား ညီေတာ္ အငယ္ဆံုး အာ၀မင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေလေတာ့သည္။
သုိ႔ႏွင့္ ေနာင္ေတာ္ေလးမင္းၾကီးသည္ ထီးနန္းစြန္႔ျပီး ေနာင္ေတာ္ၾကီးသြားရာ အရပ္ဘက္သို႔
ေရွး ရွဳျပီးလိုက္ေလေသာ္ တိုင္းျပည္ေတာ္ ႏွင့္အလြန္ေ၀းလြန္းေသာ ေတာင္တန္းတစ္ခုတြင္
ေတြ႔ဆံုၾကေလ၏။ ထို႔သို႔ေတြ႔ဆံုရာတြင္ တိုင္းျပည္ေရးရာ အက်ိဳးအေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍
ေျပာဆုိၾကျပီး ေသာ္ မိမိအားလည္း ေနာင္ေတာ္ႏွင့္ အတူတစ္ကြ တရားအားထုတ္ခြင့္ျပဳပါရန္
ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ေလေသာ္ ေနာင္ေတာ္ၾကီးက ငါ့ညီေတာ္ တရားအား ထုတ္လိုေသာ္ ဟိုဘက္ေတာင္တန္းမွာ
ေနေလေတာ့ဟု ညႊန္ၾကားလိုက္ေလသည္။
ညီေနာင္ႏွစ္ဦးတို႔လည္း မိမိတို႔ေနရပ္၌ ပင္ တရားက်င့္သံုး၍ အသက္ထက္ဆံုးေနၾကေလကုန္၏။
၄င္းအရပ္သည္ ရမ္းျဗဲက်ြန္း ေျမာက္ဘက္က်သည့္ ပင္လယ္ထဲတြင္ရွိၾကေလ၏။ ထိုေနရာအား
ေနာင္ေတာ္ၾကီးေတာင္ႏွင့္ ေနာင္ေတာ္ေလးေတာင္ဟူ၍ ယခုထက္တုိင္ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲလ်က္ ရွိၾကေလသည္။
ထိုစဥ္အခါ ေကာတုန္တရာဇ္တိုင္းျပည္၌ ညီငယ္ေတာ္ အာ၀မင္းသားသည္ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါး၊ နာယကဂုဏ္ေျခာက္ပါးႏွင့္
ညီညြတ္မွဳ မရွိေလေသာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ေတာ္သည္ ခိုးသားဓားျပ မေကာင္းမွုမ်ား ေရာျပြန္းလ်က္ရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္
တိုင္းသူျပည္သားလူအမ်ားတို႔ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာ ေဘးကပ္ဆိုးၾကီး ဆိုက္ေရာက္ေနေလ၏။ တိုင္းျပည္ၾကီးသည္လည္း
မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ အဆိုပါတိုင္းျပည္တြင္ တိုင္းသူ ျပည္သားအေပါင္းတို႔ ပူေဇာ္ကိုးကြယ္
ၾကည္ညိုၾကေသာ တန္းခိုးၾကီးရုပ္ပြားတစ္ဆူ ၇ွိေလ၏။ (တစ္ခ်ိဳ႔က ႏွစ္ဆူရွိသည္ဟူ၍လည္း ေျပာၾကသည္)
ထိုတန္းခိုးၾကီးရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအား မရိုေသ မကိုင္းရွိဳင္းၾကပဲ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အမွဳကို
ျပည္သူမ်ား ျပဳက်င့္ၾကကုန္၏။
ထိုတိုင္းျပည္၌ သီလ၊ သမာဓိျမဲေသာ င/ပု အမည္ရွိ အဘိုးအိုလင္မယားႏွစ္ဦး (တစ္ခ်ိဳ႔က င/ပု
ႏွင့္ င/လာ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္းေျပာၾကသည္။) က မိမိတုိ႔ ကိုးကြယ္ေသာ တန္းခိုးၾကီး
ဘုရားအား ဤသို႔ျပဳက်င့္ေနၾကျခင္းမွာ မသင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္းမ်ား ေျပာဆိုဟန္႔တားေသာ္လည္း
မရရွိခဲ့ေပ။ င/ပု လင္မယားမွ လြဲ၍ ၄င္းတို႔၏ သားသမီးမ်ားပင္လ်င္ မေကာင္းေသာ အမွဳ ျဖင့္
ဘုရား၌ျပဳက်င့္ၾကကုန္၏။
နတ္မ်ားအိပ္မက္လာေပးျခင္း
တစ္ညေသာ အခါ၌ င/ပု လင္မယားအိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ သမာေဒ၀နတ္မ်ား လာျပီး ဤေကာတုန္တရာဇ္တိုင္းအား
ရက္သတၲပါတ္အတြင္း နဂါးတို႔ေရႏွစ္ကစားေတာ့မည္ ျဖစ္၍ သင္တို႔လင္မယားလြတ္ရာသို႔ ေျပးၾကေလကုန္။
ထုိသုိ႔သြားေသာ အခါ၌ လည္း သင္တို႔ႏွစ္ဦးမွလြဲ၍ မည္သူ႔အားမွ အသိမေပးၾကဘဲ ဘုရားပင့္ေဆာင္ျပီး
ယူၾကေလဟု အိပ္မက္၌ ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။ င/ပု အဘိုးအို အိပ္ရာမွ လန္႔နိုးလတ္ေသာ္ အနီးတြင္
ေငြေထာင္ထုပ္ကို ေတြ႔ရွိရေလ၏။ နံနက္မိုးေသာက္အလင္းေရာက္ေသာ္ အဘိုးၾကီးသည္ ဇနီးသည္ အဘြားၾကီးအား
အိပ္မက္အေၾကာင္းမ်ားေျပာၾကား၍ ေငြထုပ္အားေပးျပီး တစ္ စံုတစ္ေယာက္ေသာသူအား မေျပာၾကားရန္မွာထားေလ၏။
အဘြားၾကီးကား မိခင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သားသမီးႏွစ္ဦးတို႔အား တိတ္တစ္ဆိတ္ေျပာထားေလရာ
သြားခ်ိန္နီးတြင္ င/ပု အဘိုးၾကီးဘုရားသြားေရာက္ပင့္ေလေသာ္ ပင့္မရဘဲရွိေနေလ၏။
ထိုအခါ င/ပု အဘိုးသည္ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္အား အၾကိမ္ၾကိမ္ အဖန္ဖန္ၾကိဳးစား၍ ပင့္ယူပါေသာ္လည္း
အခ်ီးအႏွီးျဖစ္ေနေလေသာေၾကာင့္ အဘြားၾကီးအား မွန္ရာေျပာရန္ ေမးျမန္းရာ အဘြားၾကီး က သားသမီးမ်ားအား
ထုတ္ေဖာ္ေျပာမိပါေၾကာင္း၀န္ခံေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ဘုရားအားပင့္မရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္မုခ်
သိရွိသျဖင့္ အဆိုပါေန႔ရက္တြင္မသြားေတာ့ဘဲ ေနာင္တြင္ မည္သူမွ် လံုး၀အသိမေပးေတာ့ဘဲ တိတ္တဆိတ္ဘုရားအားသြားေရာက္ပင့္ယူရာ
လြယ္ကူစြာ ရခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အဘြားၾကီးအား နတ္ေပးေသာ ေရႊထုပ္အားရြက္ေစကာ ေကာတုန္တရာဇ္တိုင္းျပည္မွ
တိတ္တဆိတ္ထြက္လာၾကေလ၏။ ထိုသို႔ထြက္လာရင္းပင္ ယခုအေခၚ လိပ္ခေမာ္ ရြာေဟာင္းအနီးရွိ ေတာင္ငယ္တစ္ခုသို႔ေရာက္ရွိ၍
အပန္းေျဖရပ္နားၾကေလ၏။ ၄င္းေတာင္ငယ္ကို ယခုထက္တိုင္ င/ပု ေတာင္ေမာ္ ဟု ေခၚတြင္လ်က္ရွိေနေလသည္။
ရွာမေတြ႔ေသာ မဟာ ျမတ္မုနိအရပ္
အဘိုး င/ပု လင္မယားတို႔သည္ ၄င္းေတာင္ငယ္၌ အေမာအပန္းေျဖေနၾကျပီး မိမိတို႔ လာရာလမ္းအတိုင္း
အေနာက္ဘက္သို႔ ေမွ်ာ္၍ ၾကည့္ၾကေလေသာ္ ေကာတုန္တရာဇ္တုိင္းျပည္ေနရာတြင္ သမုဒၵရာပင္လယ္ေရျပင္ၾကီးအတိ
ျဖစ္ေနသည္ကို သာ ေတြ႔ျမင္ရေလ၏။ ထုိပင္လယ္ကမ္းစပ္တြင္ ယခု ေဂၚတူေခၚ၇ြာ ငယ္တစ္ခုရွိေလ၏။
(တစ္ခါတစ္ရံ အလြန္ျဖားစစ္ခ်ိန္(ဒီေရက်ခ်ိန္)တြင္ ပင္လယ္သမုဒၵရာထဲရွိ နန္းေခါင္တိုင္အား
ျမင္ၾကရေၾကာင္းၾကားဘူးခဲ့ရေပသည္။) င/ပု လင္မယားတို႔ ကား ခရီးတစ္ေထာက္ဆက္ ေလွ်ာက္ရျပန္ေသာ္
အလြန္ပင္ပန္းႏြမ္းရိလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အဘြားအိုက ဤဘုရားရုပ္ပြားေတာ္နဲ႔ ေငြထုပ္အား
ထားခဲ့ၾကရန္ေျပာၾကားေသာ္လည္း င/ပု အဘိုးအိုကား ေရွ႔သို႔ဆက္၍ ယူလာရန္သာ ေျပာျပီး ခရီးတေရြ႔ေရြ႔
ဆက္၍ သြားေလ၏။ သို႔ႏွင့္ ယခုေက်ာင္းကေလးအနီးရွိ သရက္ေတာအုပ္ၾကီးထဲသို႔ ေရာက္လာၾကေလသည္။
ဤေနရာတြင္ရပ္တန္႔ အေမာေျဖၾကျပီးလွ်င္ ေငြထုပ္အား သရက္ပင္မ်ားေအာက္တြင္ ျမွဳပ္ႏွံ၍၄င္း၊
ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္အား သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေနရာတြင္ထား၍ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျခင္းျပဳလုပ္ၾကျပီး
မဟာမုနိအရပ္ဘက္သို႔ ထြက္သြားၾကေလသည္။ (မဟာမုနိအရပ္ကား အဘယ္ကိုေခၚေလသနည္း။ ေက်ာက္ေတာ္ဘက္ရွိ
မဟာမုနိဘုရားအရပ္ကို ေခၚေလသလားဟု ယခုတိုင္ အတိအက် မသိရေသးေခ်။)
ေရွးလြန္ေလျပီးေသာ အခါက လူေနအိမ္ေျခ ေလွကားတစ္ေထာင္ရွိေသာ ရြာၾကီးတစ္ရြာသည္ ေက်ာက္ျဖဴေတာင္
အနီးတြင္တည္ရွိခဲ့၍ ေက်ာက္ျဖဴရြာဟု ေခၚတြင္ေလသည္။(ယခုထက္တိုင္ ေက်ာက္ျဖဴေတာင္ေျခရင္နားတြင္
အေတာ္ၾကီးမားေသာ ေက်ာက္ျဖဴလံုးၾကီးႏွစ္လံုး ရွိေနသည္။ အခ်ိဳ႔က ၄င္းကို
ေက်ာက္ေမာင္ႏွစ္မ ၊အခ်ိဳ႔က ေက်ာက္လင္မယားဟု အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆိုၾကသည္။ ၄င္းေက်ာက္ျဖဴႏွစ္
လံုးကို အစြဲျပဳ၍ ေက်ာက္ျဖဴေတာင္၊ ေက်ာက္ျဖဴရြာဟု ေခၚျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုရြာတြင္လူၾကီးအျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ
င/ပုေရွဆိုသူ ေတာသို႔သြား၍ င/ပု လင္မယားထားခဲ့ေသာ ရုပ္ပြားေတာ္အား ေတြ႔ရွိရ၍ မိမိေနရာသို႔ပင့္ယူလာရာ
ေက်ာက္ျဖဴရြာအနီးရွိ ေခ်ာင္းကမ္းထိပ္သို႔ေရာက္ေလေသာ္ အေမာအပမ္းေျဖရပ္နားရာတြင္ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ျပန္လည္ပင့္ေဆာင္မရ
ျဖစ္ေနေလ၏။ ထိုအခါရြာသားမ်ားအား ေခၚငင္ျပီးရထားျပဳလုပ္၍ ဆြဲၾကေလေသာ္ လြန္ၾကိဳးသာ
အလီလီျပတ္၍ ပင့္မရျခင္းေၾကာင့္ ထိုေနရာတြင္ပင္ ေက်ာင္းေတာ္ေဆာက္၍ ကိုးကြယ္ၾကရေလ၏။ ဘုရားပင့္မရျခင္းအေၾကာင္းေသာ္ကား
ထိုေခ်ာင္းငယ္သည္ ရြာသားမ်ားမစင္စြန္႔ရာ ေခ်ာင္းျဖစ္၍ မျဖတ္လိုျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း
၊ ယခုတိုင္ ၄င္းေခ်ာင္းေနရာကို ခ်ီးေတာေခ်ာင္းဟု ေခၚၾကေလသည္။) ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ သီတင္းသံုးေတာ္မူရန္
သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေျမသန္႔ေျမျမတ္သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူ၍ လည္းေကာင္း ၊ထိုေနရာမွ
ပင့္ေဆာင္မရဘဲ ျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုေနရာတြင္ ကံ့ေကာ္ပင္မ်ား ေတာအုပ္သဖြယ္ေပါက္ေနၾကျခင္းကို
အစြဲျပဳ၍ က့ံေကာ္ေကာ ဘုရားဟု နာမ ထင္ေပၚ ေခၚေ၀ၚ ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဤကား ေတာင္ဘက္မွ
သီးတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ ရုပ္ပြားေတာ္ငယ္၏ သမိုင္း အေၾကာင္းရပ္တည္း။(ထို႔ေၾကာင့္ ရုပ္ပြားေတာ္ငယ္မွာ
ကံ့ေကာ္ေတာအုပ္သို႔ ဦးစြာေရာက္ရွိေၾကာင္းထင္၇ွားေပသည္။)
ေျမာက္ဘက္မွ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာ ရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအေၾကာင္း
ဤရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအား ေက်ာက္ျဖဴရြာသားတံငါသည္ င/သထာသည္ ငျပီေတာင္ေမာ္စြန္းအနီး ပင္လယ္ကမ္းစပ္တြင္
သြားေရာက္ငါးဖမ္းရာ ပုိက္ကြန္အတြင္း၌ အဆိုပါရုပ္ပြားေတာ္ၾကီး ျငိတြယ္ပါလာ၏။
င/သထာသည္ ေၾကာက္လန္႔ၾကီးစြာ သူ၏ပိုက္ကြန္အတြင္း၌ ဘုရားပုထိုးတစ္ဆူပါလာေၾကာင္း ရြာသားမ်ားအားေျပာၾကားေလေသာ္
ရြာအုပ္ခ်ဳပ္သူ င/ပေရွ ႏွင္ရြာေဆာ္ ေမာင္၀န္းတို႔သည္ ရြာသားမ်ားအားေခၚယူျပီး ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအား
ပင့္ေဆာင္ခဲ့ရာ ကံ့ေကာ္ေတာအုပ္အနီး ရြာသားမ်ားအေခၚယူျပီး ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအား
ပင့္ေဆာင္ခဲ့ရာ ကံ့ေကာ္ေတာအုပ္အနီး ေခ်ာင္းကမ္းစပ္တြင္ ရပ္နားၾကစဥ္ ယခင္ရုပ္ပြားေတာ္ကဲ့သို႔ပင္
ပင့္ယူမရ ျဖစ္ၾကရျပန္သည္။ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးသည္လည္း
ဤမစင္ေခ်ာင္းကို မျဖတ္လိုျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေျမထြက္ေျမျမတ္တြင္ ယခင္ရုပ္ပြားေတာ္နွင့္အတူ
သီတင္းသံုးေတာ္မူလုိျခင္းေၾကာင့္ ပင့္ေဆာင္မရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထုိရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအား
တစ္ခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားက သီဟိုဌ္က်ြန္းမွ ၾကြလာေတာ္မူသည္ဟု ေျပာၾကေပသည္။ တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားကမူ
ေကာတုန္ကရာဇ္တိုင္းမွ င/ပုညီ င/လာဆုိသူ ပင့္ယူလာခဲ့ေသာ ဘုရားျဖစ္ျပီး ေလာင္းေလွေမွာက္၍
ေရထဲက်သြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းအခ်ိဳ႔ေသာ သက္ၾကီး၀ါၾကီးမ်ားက ေျပာၾကေပသည္။ င/လာ ေနခဲ့ျခင္းေၾကာင့္
ယခုထက္တိုင္လည္း င/ျပီေတာင္တစ္ဘက္တြင္ င/လာကုန္ေဘာင္ (ကုန္းျမင့္မွာ) ထင္ရွားစြာ ရွိေပေသးသည္။
ဤတန္ခိုးၾကီးရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႏွစ္ဆူအားသမၼာေဒ၀ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ား
ထာ၀စဥ္ ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ေနၾကေၾကာင္းထင္ရွားလွေပသည္။ တစ္ခုေသာႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္
နတ္သဘင္ ေပါင္းစံုစည္းေ၀းရန္ၾကံဳလာေသာေၾကာင့္ ဤဘုရားတြင္ ထိုေန႔ထိုရက္၌အေစာင့္အေရွာက္မ်ားကင္းမဲ့
ေနမည္ျဖစ္၍ မသူေတာ္မ်ားလာေရာက္ဖ်က္ဆီးျခင္းမခံရေစရန္ ႏွိဳးေဆာ္ေစာင့္ေရွာက္ ေစျခင္းျဖစ္သည္။
ပြဲေတာ္ခ်ရန္ေရအခက္အခဲ၊ဟင္းအခက္အခဲမ်ား ေတြ႔ေနရစဥ္ ေရကို ဘုရားအနီးတြင္ တူးေဖာ္ရရွိျပီး
ဤပိန္းေတာၾကီးမွ ခူးယူခ်က္ျပဳတ္ျခင္းျဖင့္ ဟင္းအျဖစ္ျပဳလုပ္၍ပြဲေတာ္ခ်ႏိုင္ေၾကာင္း
အိပ္မက္ေပး၍ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္အားယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးျခင္းျဖင့္ ပြဲေတာ္ျပဳလုပ္လာခဲ့သည္မွာယခုတိုင္ျဖစ္ပါေတာ့သတည္း။
မည္သည့္အခ်ိန္ကာလသကၠရာဇ္တြင္ ဘုရားပြဲေတာ္စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အမွတ္အသားလည္း
မထားခဲ့ၾကေခ်။
ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားလ်က္ရွိခဲ့ေလေသာ၊ ကံ့ေကာ္ေတာဘုရားဟု
ေခၚေ၀ၚသမုတ္လ်က္ရွိေသာ ေရွးေဟာင္းေပၚေတာ္မူျမတ္စြာဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ႏွစ္ဆူသည္ကားရခိုင္ျပည္ရမ္းျဗဲကြ်န္းရွိ
ေက်ာက္ျဖဴခရိုင္ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႔နယ္၏ဂံုးခ်ိန္ေက်းရြာေတာင္ဘက္ ကံ့ေကာ္ပင္မ်ားရွိရာ အရပ္၌
တည္ရွိေနေလသည္။အဆိုပါတန္ခိုးၾကီးေရွးေဟာင္းေပၚေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ၾကီးႏွစ္ဆူသည္သီတင္းသံုး
ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူရာ သိမ္ေတာ္မွာ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႔ႏွင့္(၅)မုိင္ေက်ာ္ခန္႔ကြာေ၀းေသာ ေနရာတြင္တည္ရွိျပီး
ဂံုးခ်ိန္ေက်းရြာႏွင့္မူ(၂)ဖာလံုခန္႔သာေ၀းေလသည္။ ထို တန္းခိုးၾကီးေရွးေဟာင္း
ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႏွစ္ဆူ၏ ဘုရားပူေဇာ္ပြဲေတာ္မွာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္ဆန္း
တစ္ရက္ေန႔တြင္သာျပဳလုပ္က်င္းပေလ့ ရွိေပသည္။ ဤကဲ့သို႔ သၾကႍန္လြန္စ ထူးျမတ္ေသာႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္
က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ဘုရားပူေဇာ္ပြဲမ်ိဳးကားမရွိသေလာက္ အလြန္ပင္ရွားလွေပသည္။ ဤကံ့ေကာ္ေတာ္ဘုရားပြဲေတာ္သည္ကားေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႔နယ္တစ္ခုလံုးတြင္
အထူးထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာဘုရားပြဲေတာ္ၾကီးျဖစ္ေပသည္။ ေရွးေဟာင္းရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ (၂)ဆူ၏တန္ခိုးေတာ္သတင္းစကားမ်ားတို႔ေၾကာင့္လည္း
အရပ္ရပ္မွလာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ ၾကေပသည္။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ေန႔သည္ကားဗုဒၶဘာသာ၀င္
ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ အလြန္ထူးျမတ္ေသာေန႔ေကာင္းေန႔ျမတ္တစ္ရက္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္
ႏွစ္ေဟာင္းမွ မေကာင္းေသာ ေဘးဒဏ္၊ရန္မာန္ အေပါင္းကင္းေ၀းေစေၾကာင္း အလိုငွာ သၾကၤန္အခါတြင္း၌
အိမ္ဦးခန္းတြင္အႏၱရာယ္ကင္းအျဖစ္ သေျပပန္းႏွင့္ ေရခ်မ္းအိုးမ်ား တည္ၾကျခင္း၊တစ္ခ်ိဳ႔လူၾကီးမိဘမ်ားတို႔သည္
မိမိတို႔သားသမီးမ်ားအားေရႊရည္၊ေငြရည္၊တေရာ္ကင္မြန္းရည္မ်ားျဖင့္ ေခါင္းေဆးမဂၤလာဆံေရေလွ်ာ္ေပးျခင္းမ်ား
ျပဳလုပ္ေပးျပီး အႏၱရယ္အေပါင္းကင္းေ၀းျပီးက်န္းမာခ်မ္းသာ ရႊင္လန္းၾကေစရန္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ေပးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၾကေပသည္။
ဤသုိ႔ထူးျမတ္ေသာ ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ေန႔တြင္ကံ့ေကာ္ေတာဘုရားပြဲျပဳလုပ္ရန္အတြက္
သၾကၤန္အတက္ေနာက္ဆံုးရက္တြင္လူအေပါင္းတို႔သည္ မေခၚမဖိတ္ပဲလ်က္ႏွင့္ မိမိတို႔စိတ္ဆႏၵအေလ်ာက္ျမိဳ႔ေရာေတာပါ
ရြာေပါင္းမ်ားစြာတို႔မွ လူၾကီးလူငယ္၊ ေယာကၤ်ားမိန္းမ၊ကေလးလူငယ္ပါမက်န္၊အပ်ိဳလူပ်ိဳမ်ား
အားလံုး စုေပါင္းျပီလ်င္သီဆိုကခုန္တီးမွဳတ္၍ ဆီမီးပန္းန႔ံသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ေရခ်မ္းအိုးမ်ား
ကိုယ္စီရြက္လာကာ လာေရာက္ေရသပၸါယ္ ကန္႔ေတာ့ၾကသည္မွာပြဲေတာ္တစ္မွ် စည္ကားလွေပသည္။
ဤ ကံ့ေကာ္ေတာဘုရားပြဲေတာ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဂံုခ်ိန္ရြာမွ ဘုရားေဂါပက
အ ဖြဲ႔၀င္ဥပသကာလူၾကီးမ်ားမွာ ၾကာသပေတးေန႔တိုင္း ငါးခရီးေ၀းကြာေသာေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႔ေပၚသို႔
အပါတ္စဥ္ မွန္မွန္တက္ေရာက္ အလွဴခံခဲ့ၾကေပသည္။အမ်ိဳးသမီးၾကီးမ်ားအဖြဲ႔ကလည္း ပြဲေတာ္ရက္မတိုင္မီ
တစ္လခန္႔ အလိုတေပါင္းလမွပင္ ျမိဳ႔ေပၚသို႔ သြားေရာက္ျပီး အိမ္တိုင္းေစ့၀င္ကာ ဆန္ႏွင့္အလွဴေငြမ်ားကို
ေစတနာေပါက္ တတ္အားသမွ် ပါ၀င္လွဴဒါန္းၾကပါရန္ေျပာဆိုအလွဴခံယူၾကေပသည္။ ၄င္းရေသာ အလွဴေငြမ်ားျဖင့္ပြဲေတာ္လာပရိတ္သတ္မ်ားအား
စတုဒီသာ ေန႔လံုးေပါက္ထမင္းေကြ်းေမြးႏုိင္ေရးအတြက္ လုိအပ္ေသာ ငါးပိငါးေျခာက္မွအစ ပစၥည္းမ်ားကိုျပည့္စံုစြာ
၀ယ္ယူသြားၾကေပသည္။ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႔နယ္တစ္ ခုလံုးႏွင့္အရပ္ရပ္မွ အလွဴရွင္မ်ားကလည္းဤ ကံ့ေကာ္ေတာ
ဘုရားပြဲေတာ္အတြက္ေစတနာထက္သန္စြာ ျဖင့္
ပါ၀င္လွဴဒါန္းၾကေပသည္။ ဤသို႔ျဖင့္တန္ခိုးေတာ္အေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ
ကံ့ေကာ္ေတာေပၚေတာ္မူဘုရားပြဲေတာ္သည္ နံနက္(၄)နာရီ အာရံုဆြမ္းေတာ္ကပ္လွဴခ်ိန္ကပင္စတင္က်င္ပခဲ့ရာ
ညေန(၄)နာရီအထိ တစ္ေန႔တာမွ် ျပဳလုပ္ေသာဘုရားပြဲေတာ္ျဖစ္ေပသည္။ ဤသို႔တစ္ေန႔တစ္ရက္တည္းျပဳလုပ္ေသာဘုရားပြဲေတာ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္လည္း
တစ္ျခားဘုရားပြဲေတာ္မ်ားကဲ့သို႔အျငိမ့္၊ဇတ္ပြဲမ်ား လံုး၀မပါရွိေပ။ သို႔ေသာ္နံနက္ပိုင္းဆြမ္းပို႔ခ်ိန္တြင္မူ
ရြာေပါင္းမ်ားစြာတို႔မွ မိမိရပ္ရြာဓေလ့ထံုးစံအလိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ကခုန္သီဆို တီးမွဳတ္ျခင္းတို႔ျဖင့္လွဴဒါန္းဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္
ဆြမ္းအိုးမ်ားကိုယ္စီရြက္၍ ဘုရားသိမ္ေတာ္အားသံုးေခါက္ပတ္၍ တစ္ခ်ိဳ႔ရြာမ်ားမွ ငါးေခါက္လွည့္ပတ္၍လည္းေကာင္း
၊တစ္ခ်ိဳ႔ေသာရြာမ်ားမွ ခုႏွစ္ေခါက္လွည့္ပတ္၍ လည္းေကာင္း ဘုရားသိမ္ေတာ္အားလွည့္ပတ္ဦးခိုက္
ပူေဇာ္သကၠာရျပဳကာ ကန္ေတာ့ပြဲက်င္းပေနၾကသည့္သိမ္ပတ္ပြဲမွာ ၾကည့္မ၀ ရွဳမဆံုးေအာင္ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည့္ႏူးဖြယ္ရာအတိျဖစ္ၾကရေပ၏။
ပြဲေတာ္ေန႔လည္ပိုင္းအခ်ိန္တြင္ကား ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရားပြဲေတာ္တိုင္းတြင္
ပါရစျမဲျဖစ္ေသာ ရိုးရာပြဲတစ္ပြဲျဖစ္သည့္က်င္ကိုင္ပြဲမွာလည္း ႏွစ္စဥ္ပါ၀င္ျပဳလုပ္ခဲ့ေပသည္။
က်င္ကိုင္ပြဲတြင္ပထမရရွိေသာသူသည္ ေရႊေမာင္း(ေရႊခြက္)၊ ဒုတိယရရွိေသာသူသည္ေငြေမာင္း(ေငြခြက္)ရရွိၾကေပသည္။
ေရႊေမာင္းေငြေမာင္းဆြဲခ်ိတ္ျပီးအိမ္အျပန္လွလိုၾကေသာ က်င္သန္ (က်င္လံုးသူ)မ်ားမွာတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအၾကိတ္အနယ္
ဗိုလ္လုၾက၏။ ဤပြဲေတာ္မွာ အထူးစည္ကားျခင္းရွိေပေတာ့သည္။ ထို႔ျပင္ ေန႔လံုးေပါက္ေကြ်းေမြးေနေသာ
စတုဒီသာမဏၰပ္ၾကီး၌လည္း နာမည္ေက်ာ္ျပိန္းဟင္း (ပိန္းဟင္းခ်က္)အား တိုးေခြ႔ေတာင္းယူစားေသာက္ၾကျခင္းျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေပသည္။ဤသို႔ျဖင့္ကံ့ေကာင္ရွင္ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႏွစ္ဆူ၏
တန္းခိုးေတာ္မ်ားမွာအံ့ၾသ၍မကုန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလွျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိဘ ဘိုးေဘး
ဘီဘင္အစဥ္အဆက္ဆက္ကပင္ ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးျခင္းျဖင့္ ၾကည့္ညိုစြာကိုးကြယ္ခဲ့ၾကသည္မွာ ယခုထက္တိုင္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္းက့ံေကာ္ေတာဘုရားေခၚ
ေရွးေဟာင္းရုပ္ပြားေတာ္ႏွစ္ဆူ၏အံ့ဖြယ္ရာ တန္ခိုးသတင္းမ်ားအား ရပ္နီးရပ္ေ၀းရွိၾကကုန္ေသာရဟန္းရွင္လူသူေတာ္စဥ္မ်ားအားလံုး
သိရွိကုသိုလ္ပြားမ်ားႏိုင္ၾကေစရန္ ေရးသားေဖာ္ထုတ္လိုက္ရပါသည္
Credit to အဘုေခ်(MMcyber)
No comments:
Post a Comment